Końca nie widać! / ostatnie strony książek, do których nie mogę dobrnąć.

Moja doktryna przy której mocno się upieram to zawsze kończ zaczęte książki, jednakże jest kilka pozycji, których wyjątkowo skończyć nie mogę i nie pomagają w tym nawet moje masochistyczne zapędy i przekonania. Pomału już żegnam się z myślą, że kiedykolwiek przeczytam tę pozycję. 

Zapomniane modlitwy Danielle Stelle

Kupiłam tę kieszonkową książeczkę, bo była tania, a opis całkiem okey. Myślałam, że pochłonę ją w jeden wieczór. Tymczasem to był jeden z większych błędów czytelniczych. Przyznam się bez bicia, przeczytałam jedynie dwa rozdziały (a może nawet jeden?), które miały kilkadziesiąt stron, lecz tak złego czegoś nie czytałam dawno... Bynajmniej nie chodzi tu o styl czy fabułę (bo ta się jeszcze nie wykluła), ale samą kreację bohaterki. Mówiąc prosto z mostu, takiej zrzędzącej staruszki nie widziałam nigdy. Przeczytałam niewiele, ale już dowiedziałam się o wszystkich żalach jakie żywi do bliskich oraz traumach jakie przeżyła, a nie było ich mało! Jeśli pamięć mnie nie zwodzi w dzieciństwie bodajże ktoś ją molestował, miała zatargi z ojcem lub ojczymem, późnij umarł jej brat, na końcu matka, dzieci odeszły by uwić swe gniazda, a na domiar złego uznała, że mąż jej nie kocha. Tyle dramy nie widziałam nawet w żadnym młodzieżowym serialu z tego gatunku, a już na pewno nie w takim natężeniu.  

Miasto cieni Michael Russel

Miało być mrocznie, klimatycznie i przede wszystkim przewidywałam, że będzie to jedna z książek, przy której przewracasz strony jak szybki Billy, żeby wiedzieć co, kto i dlaczego. Przeczytałam pięćdziesiąt stron i.... Nic. Fabularnie mogłoby być nieźle, ale dlaczego wszystko rozgrywało się w tempie ślimaka? Poznałam trójkę różnych ludzi, z różnymi sprawami, lecz jednocześnie nie wiem nic. Autor nie urwał tych wątków tak, by spotęgować moją ciekawość. Może gdyby styl bardziej mi podpasował byłoby lepiej, jednak dużo zbędnych opisów drogi jaką ktoś idzie (to jest kamienica o nazwie TakTrudnejŻeITakNieZapamiętasz, a tu bar mleczny KtóryNieMaZaGroszZnaczeniaDlaFabuły) zniechęcił dostatecznie. W efekcie porzuciłam czytanie. 

Projekt Mefisto Marcin Mortka

Wydawało mi się, że ten fabuły nie można spartaczyć. Marcin Mortka dał radę! Przeczytałam jedną trzecią całości i mam tak wiele zarzutów do autora, że można by było rozważać stworzenia odrębnej recenzji. Zacznijmy od fabuły , diabeł Zygmunt przychodzi na Ziemię i ma wpływać na ludzi, aby czynili złe rzeczy. To jego robota, za którą się go karzę, ale i nagradza. Komercyjne piekło miało potencjał... Szybko znikł. Głównymi negatywami jest wszechobecne przeklinanie. W Wyplutach do których przyjeżdża diabeł przeklinają wszyscy! Mortka stworzył nierealny obraz Polaków; nie oddał nawet charakteru pijaków. W jego powieści byli przeklinającymi, ledwo chodzącymi stworzeniami, którzy po kieliszku biją się po łbach, ale czy tak naprawdę, na tej ''ławeczce'' nie panuje większa solidarność niż można sobie wyobrazić? Ponad to zły był nawet sam diabeł. Pomijając już to, że liczyłam na gorące kęski o hierarchii piekielnej, przygotowana byłam na opis diabła - nieważne czy zgadzałby się z moimi oczekiwaniami, ale opis musiał być. Tymczasem  dalej gówno wiem o wyglądzie Zygmunta, no chyba, że ten fragment mówiący o szponach miał mi opowiedzieć wszystko... Najchętniej pozbyłabym się tej książki.

Na dziś to tylko tyle. Jakich książek wam nie udało się dokończyć? Chętnie poczytam o ''porażkach'' innych. Trzymajcie się i się nie puszczajcie, pa :) !