Polskie seriale i filmy *monolog przy kakao*

Myślę, że monolog przy kawie brzmiałby o wiele ładniej, ale nienawidzę smaku kawy, herbaty też nie pijam... Więc pozostało mi kakao. W każdym razie, od dłuższego czasu mam ochotę na pogadankową serię, a monolog przy kakao będzie okazją, by sobie pomarudzić i wymienić się opiniami. Przynajmniej takie jest założenie. Nie wiem czy taki format się tu przyjmie (niektórych przeraża taka ilość liter), ale kto nie ryzykuje ten nie pije szampana.

Własnoręcznie narysowany nagłówek przedstawia moje trzy uzależnienia -Sherlocka, książki i Supernatural.
*Tak jakby ktoś był ciekawy*

Od roku z ogromnym zacięciem oglądam zagraniczne seriale, a od kilku miesięcy potrafię wypowiedzieć się o nieudolnych polskich twórcach, którzy boją się wyjść poza bezpieczną granicę, obsadzają w swoich produkcjach te same drewna, która widzimy w TV już od dziesięciu lat.  Jeśli decydują się stworzyć serial to jest to najczęściej kryminał o policji, a w razie filmu zawsze serwują nam komedie romantyczną. Co jest do wyrzygu nudne i zwyczajnie wtórne.

Co jest naszym problem? Ludzie. Wydaje mi się, że dobry, kreatywny zespół to podstawa i fundament sukcesu. W kadrach zarządzających widocznie brakuje kogoś takiego co potwierdza masę wywiadów, gdzie producenci twierdzą, że Polski widz nie jest gotowy na takie produkcje itp. Gdy słyszę taką gadkę krew mnie zalewa! Jak to nie jesteśmy gotowi?! Moherowe berety może lubią melodramaty pokroju Trudnych spraw, lecz wymagający widz nie znajdzie nic dobrego w programie telewizyjnym. Więc co zrobi? Ucieknie w gąszcz internetu. Zadowalając się pirackimi treściami lub tymi całkiem legalnymi  (np. w Netflixie). Właściwie to ambitnych, gotowych na ciekawe formaty odbiorców producenci sami przestraszyli; wszystko teraz ogląda się online. Dziwicie się? Serial emitowany przykładowo w USA w styczniu, u nas w telewizji z lektorem może być załóżmy najprędzej w marcu, kiedy już następnego dnia po premierze amerykańskiej w internecie jest pełno wycieków z materiałem, a kilka dni później już pojawiają się do tego napisy. Dlaczego więc mamy być w szoku, że poszukiwacze dobrych tworów buszują w internecie?

Inny fakt (ściśle powiązany z ludźmi) to mentalność oraz priorytety. Dla prawdziwego artysty istotne są nominacje i nagrody w dziedzinie kina, dla miernoty ważniejsze są słupki oglądalności. No i tego nam brakuje. Ważniejsze są środki płynące na konto, zarobki niż pokazanie, że potrafimy, że stać nas na coś dobrego i nie ściągniętego z zachodu. Taka ciekawostka, wiecie, że nawet Rodzinka.pl jest kalką innego, amerykańskiego formatu? Sama byłam w szoku. Wiąże się to także z tym, że w przeciwieństwie do Hiszpan boimy się skandali i kontrowersji. Osoby homoseksualne mamy w takich produkcjach tylko z nazwy, trójkątów nigdy, a coś co może być źle odebrane, trudne lepiej pominąć. 

W kwestii szeroko pojętej  kinematografii chwale Brytyjczyków. Zauważyłam, że gdy mają się oni czym się pochwalić to zwyczajnie piszą scenariusz i przekształcają go w komercyjną historię. Sherlock jest ich chlubą jako najpopularniejsza postać literacka? Robią o nim serial. Ich uczony Alan Turing rozpracowuje Enigmę? Kręcą film biograficzny. Arthur Conan Doyle odniósł wielki sukces z swoimi książkami? Produkują serial! Dlaczego my, Polacy nie robimy podobnie? Mamy kawał ciekawej historii. Ludzi w naszym kraju, którzy coś odnieśli również nie brakuje i z pewnością polscy aktorzy to nie tylko Karolak, Kożuchowska oraz Szyc. Dajmy młodym szansę na karierę i przebicie się pośród starych ścierw, które uparcie trzymają się stolika nie chcąc opuścić miejsca, na którym od dawna nie powinni być. Prawda jest taka, że gdyby Amerykanie albo Brytyjczycy posiadali taką przeszłość jak my to nakręciliby już tysiąc oskarowych filmów na ten temat.

Inna, już ostatnia kwestia do poruszenia to brak reklamy i tłamszenie tworów z potencjałem. Ostatnio na rynek weszli Artyści, przyznam się, że sama nie zdążyłam obejrzeć serialu, ale wiele osób wypowiadało się, iż to naprawdę coś dobrego, a kierunek tego tworu jest krokiem ku lepszemu... Co mnie jednak denerwuje? Godzina i dzień emisji - 22:20 w piątek! Serio? W piątek ludzie zazwyczaj są zmęczeni i raczej nie będą czekali na serial. Obejrzą go na następny dzień na urządzeniu mobilnym. O ile Artyści reklamę jako-tako jeszcze mieli; pewnie głównie dla tego, że powstali dzięki 250-leciu istnienia Teatru Polskiego, ale kto słyszał o takim czymś jak Wataha? I nie, nie jest to film przyrodniczy. Znów niektórzy twierdzą, że ta nakręcona w 2014 roku produkcja jest dobra, ale ile osób o niej słyszało? Nie wiele, bo jak skoro reklama nikła.

Nie wiem czy choć trochę kogokolwiek tym zainspirowałam do pomyślenia o serialach w naszym kraju. Śmiem wątpić czy więcej niż 50% przeczytała do końca tekst, ale przynajmniej mogłam dać ujście swojej złości na to co tworzą Polacy. W każdym razie (jeśli już to czytasz) napisz co o tym sądzisz, czy masz podobne zdanie, a może inne? Może okaże się, że z naszym kinem nie jest tak źle?