,,Kroniki Saltamontes: Ucieczka z mroku'' Monika Marin

Adam i Aleks - dwóch chłopców z sierocińca, jeden obdarzony nieprzeciętną intuicją, a drugi inżynieryjnym umysłem - wyruszają w podróż. Wcześniej jednak skonstruują Maszynę do Produkowania Szczęścia, której powierzą swoje sekrety. Chłopcy marzą o odnalezieniu domu i zaskakujących przygodach. Ich życie nabierze tempa, gdy w średniowiecznych podziemiach odnajdą tajemnicze księgi. Od tej pory spotkają ich sytuacje niebezpieczne i pełne emocji. Ale najważniejsze jest aby przeprawili się przez całą Europę i dotarli do miejsca, które wspólnie wylosowali na mapie. No i oczywiście aby ich wynalazek uszczęśliwił nie tylko ich, ale i ludzi o dobrym sercu.

źródło: lubimyczytac.pl

Nie będę udawać, że książkę tę przyjęłam z ogromnym entuzjazmem. Nie wiedziałam czego się spodziewać, nie czytałam opisu - te ostatnimi czasy potrafią na dużo zdradzić - a jedyne co wiedziałam to, że lektura adresowana jest głównie do dzieci oraz młodzieży. Po przeczytaniu mogę śmiało stwierdzić, że ta książka nie może być adresowana do jakiejkolwiek grupy wiekowej, gdyż jest odpowiednia dla każdego. Dla młodszego czytelnika będzie ciekawą przygodą, dla nastolatków lekturą pełną wartościowych sentencji, a dla dorosłych na pewno chwilą wytchnienia.

Człowiek żyje, dopóki marzy, dopóki realizuje swoje cele, dopóki widzi sens własnego istnienia.

,,Kroniki Saltamontes'' to dzieło przepełnione złotymi radami. Najczęściej są to jednozdaniowe wskazówki, które młodszy odbiorca po prostu ominie nie zwracając nad nimi zbytecznej uwagi, a starszy chwilę się nad tym zastanowi. Książka wyróżnia się również wszechobecnym dobrem. Mimo, iż nasi główni bohaterowie na swojej drodze spotykają złodziei oraz oszustów to te wszystkie złe postacie są jedynie tłem dla tych, które postępują zgodnie z sumieniem. Z jednej strony jest to bardzo nierealne. Mówimy przecież o okresie powojennym, gdzie nikt niczego nie miał, ale z drugiej jest to na swój sposób urocze i łapię za serce.

To nie rzeczy tworzą nasze życie, ale nasza wiara w możliwość bycia szczęśliwymi.

Pierwszym moim zastrzeżeniem co do sposobu pisania jest narracja. Historia zaczyna się od opowieści Adama - który jest już w podeszłym wieku - po czym przenosimy się w świat powojenny, gdy przyjaciele byli jeszcze młodzianami. Nie byłoby w tym nic złego, jednak autorka kilkakrotnie wraca do starca, który niby opowiada nam tę historię, a później znów przenosimy się wstecz i wszystko prowadzone jest z perspektywy osoby trzeciej. Nie ma ,,ja i mój przyjaciel'' tylko ,,Adam i Aleks''. Moim zdaniem wprowadza to lekki zamęt, aczkolwiek nie przeszkadza zbyt w czytaniu.

Dojrzałość to przecież nie liczba przeżytych lat... Lecz bagaż życiowych doświadczeń.

 Wątek podróżniczy wiedzie prym wśród wszystkich innych. Już od pierwszych stron chłopcy ciągle się przemieszczają i walczą z nieudogodnieniami losu. O dziwo, był to mój ulubiony motyw w całej tej powieści! Lekki język, wiele świetnych postaci z marzeniami, to wszystko sprawiło, że cała ta podróż minęła mi w okamgnieniu. Występują tu również motywy poboczne; wątek fantastyczny oraz miłosny.  Związków w tej książce jest wiele, poczynając od małżeństwa z wieloletnim stażem, a kończąc na dziecięcym zakochaniu, które dopiero kiełkuje.

Miłość może przyjść w każdym wieku... Nie trzeba tylko zamykać jej drzwi przed nosem...

Doszukałam się tu również miłości niewłaściwej, kiedy to prywatny nauczyciel Katarzyny - przyjaciółki Aleksa - darzy swoją uczennice uczuciem. Moment, w którym spotkałam się z taką treścią ,,Chciał jej powiedzieć, jaka jest piękna, ale wystraszył się swoich uczuć'' Gdy uzmysłowił sobie, że mógłby być jej ojcem,  natychmiast obrócił się w kierunku klawiatury.'' dowiódł, że o wiele bardziej wolę wędrówki dzieciaków niż wątki romantyczne. Kwestia fantastyki jest już nieco trudniejsza, gdyż w tym tomie wraz z bohaterami dowiadujemy się dziwnych rzeczy, ale tak naprawdę nie zagłębiamy się w cały ten świat. Założę się, że jest to po prostu wstęp do tego co ma się wydarzyć w kolejnych częściach trylogii. W tej serii podoba mi się również fakt, iż większość intryg, zagadek została zakończona wraz z pierwszym tomem. Co pozwala ci wybrać czy chcesz brnąć dalej w tę historię czy jednak zrezygnować na rzecz przesłodzonego romansu czy mrożącego krew w żyłach horroru.

(...) najważniejsza jest teraźniejszość. Przeszłości nie zmienimy, a przyszłość nie istnieje.

 Lektura była bardzo szybka i bogata w życiowe rady, a dzięki ilustracją także przyjemna dla oka. Nie jest to książka, która całkowicie mnie pochłonęła, ale spodobała mi się. Polecam ją szczególnie fanom motywu podróży oraz fantastyki. Ja niestety nie należę do tej grupy osób, więc nie wciągnęłam się tak w ten świat.

Chciałem w swoim życiu iść do przodu, a nie cofać się, chciałem podejmować decyzje odważne, bo miałem prawie dziewięć lat, a gdy się ma dziewięć lat - wszystko jest możliwe.

Za możliwość zrecenzowania książki dziękuje wydawnictwu Pinus Media.