,,W garniturach'' wszyscy wyglądają lepiej.

Odnalazłam w sobie bardzo silną potrzebę podzielenia się czymś tak dobrym jak ,,Suits'' lub jeśli ktoś upiera się przy polskim tytule, to czymś tak świetnym jak przystojni faceci ,,W garniturach''. W każdym razie będzie dużo miodu, chociaż znajdą się także minusy. 

,,Suits'' to dramat prawniczy, lecz trzeba przyznać, że wyraźnie dzieli się na dwie części - pierwsza składa się z trzech pierwszych sezonów i mówi głównie o prawie, za to drugi segment to już w większości drama z domiastką przepisów, negocjacji i sądu. Dlatego jeżeli szukacie pozycji stricte prawniczej, która nie będzie się skupiać na niczym innym to w późniejszych sezonach możecie porzucić ,,Suits'' (chyba, że i was oczaruje Harvey Specter. Kto wie...). Zaczynając jednak od początku. O czym jest ,,Suits''?

Harvey to jeden z najlepszych prawników w topowej kancelarii i już na dniach ma zostać nominowany na starszego wspólnika, a zgodnie z tradycją firmy każdy starszy wspólnik zatrudnia współpracownika, czyli prościej mówiąc żółtodzioba po Harvardzie. I tutaj pojawia się problem. Harvey poznaje Mike, a że Mike z swoją fotograficzną pamięcią potrafi oczarować każdego to i z Harveyem mu się udało. Specter sprzeciwia się zasadom i zatrudnia Rossa, mimo iż ten nie skończył prestiżowej uczelni. Obydwoje cieszą się wspólną pracą, jednocześnie pilnując, aby nikt nie dowiedział się o tajemnicy Mike'a. Jak dumnie mówią zdjęcia promocyjne - ,,dwóch prawników, jeden dyplom''.

Jakiej by to ,,Suits'' nie miało porywającej fabuły to trzeba zacząć od najważniejszego, czyli powodu, dla którego sama zdecydowałam się w ogóle odpalić ten serial. Przyznam się, że jest to argument niezwykle próżny, ale już od dawna pogodziłam się z faktem, że często oglądam coś dla samych doznań estetycznych i to nie do końca tych, które płyną z niezwykłych ruchów kamery. No więc, od dawna mam taką zasadę, że każdy mężczyzna (nawet najbrzydszy) w garniturze wygląda od razu lepiej także uznałam, że serial, który już w nazwie ma wpisane garnitury nie może mnie pod tym względem zawieść i nie myliłam się. Na szczęście.

Ten pan bez garnituru mógłby już nie być tak ładny.

Serial oprócz przystojnych panów w idealnie skrojonych garniturach oferuje jednak znacznie więcej. Przede wszystkim życie prawników  od razu wydaję się o wiele bardziej ekscytujące i co ważne, nasi prawnicy rzadko kiedy zajmują się prawem karnym. Jasne, zdarzą się i takie sytuacje, lecz w większości sprawy, które załatwiają to głównie występki gospodarcze lub pozwy zbiorowe. Dodatkowo wszystkie te przypadki najczęściej udaje im się załatwić jeszcze przed rozpoczęciem procesu. Jednym słowem - grube ryby bronią grubych ryb. Nie ma tu mowy o zmordowanych urzędnikach państwowych, którzy walczą z gigantami, powtarzając sobie w przerwie na lunch przypowieść o Dawidzie i Goliacie, aby podnieść się na duchu. Warto mieć więc na uwadze, że życie prawnicze w ,,Suits'' to nie obraz każdego przeciętnego prawnika tylko prawdziwych rekinów i to też nie wszystkich, gdyż w serialu każda kobieta chodzi w dziesięciocentymetrowych szpilkach oraz idealnie dopasowanej sukni. Nie jestem pewna czy w rzeczywistości również wszystkie panie tak się zachowują.

Poza tym serial oferuje wyraziste postacie i to nie tylko te męskie. Obok uroczego i nieco zagubionego Mike'a stoi postać, której teoretycznie nie powinno się lubić, czyli Harvey Specter - gość, który chce wygrać za wszelką cenę, a wszystkie sprawy pro bono uważa za niewarte swojej uwagi. Teoretycznie nikt nie powinien go lubić, ale kto przejmowałby się teorią... Na dobitkę, w firmie pracuje inna niezwykle osobliwa postać - Louis Litt. Mogę przysiąc, że niezależnie ile seriali oglądacie to drugiego takiego bohatera nie zobaczycie nigdzie. Tak zresztą jest z wszystkimi postaciami ,,Suits'' - niezależnie czy to wszystkowiedząca sekretarka, szefowa czy prokurator-dupek, żadna z postaci nie daje się szufladkować.

Co by się nie działo, wszyscy i tak muszą wylądować na dywaniku u tej pani.

Kopiąca tyłki bohaterka, dobra muzyka oraz ładne widoki składające się w wieżowców to na pewno niezaprzeczalne atuty, ale mój całkowicie subiektywny, żelazny kodeks mówi, że tam gdzie jest tzw. bromance tam jest dobry serial i właśnie przy temacie przyjaźni męskiej się zatrzymam.  ,,Suits'' z jednej strony jest oszczędny w tego typu scenach, lecz z drugiej bardzo wymowny. Sceny między Mikie'm a Harveyem to głównie przekomarzanki bądź przerzucanie się cytatami z filmów, czyli przypuszczalnie nic, co wskazywałoby na mocną więź między nimi, jednakże kiedy trzeba obaj są sobie wierni i lojalni jak psy. Natomiast relacja uczeń-mentor (która na początku ich łączy) z czasem nabiera całkiem innego wydźwięku. Co najlepsze, dialogi między nimi są błyskotliwe oraz naturalne, więc nie ma się wrażenia, że to jakaś pełna patosu relacja. Dodatkowo to produkcja, gdzie po kilku sezonach można dużo powiedzieć o mentorstwie oraz jego roli w życiu człowieka. Naprawdę.

Wiem również, że są ludzie, którzy zamiast tak jak ja cenić męską przyjaźń wolą wątek romantyczny, dlatego tylko szybko napomnę, że i miłość damsko-męska ma swoje miejsce w ,,Suits'' i to właściwie już od początku. Co prawda, nigdy nie był to wątek pierwszorzędny, jednak cały czas się przewija i co ważne nie jest ani przesłodzony, ani zrobiony na siłę. 

Jak ładnie zaznaczono w serialu ,,Harvey przestał być już Supermenem. Teraz jest Batmanem, a Batman potrzebuje Robina''.

Podsumujmy, ,,Suits'' to nie tylko ładne twarze, ale i ciekawie skrojone charaktery, dużo prawniczych zagwostek podanych w sposób niezwykle przyjemny, życie elit, piękna przyjaźń męska, o której nie wiem zbyt wiele, ale zawsze uwielbiam ją oglądać. Dodatkowo, gdyby się tak zastanowić dochodzi się do wniosku, że ,,Suits'' o prawniczych zajęciach mówi sporo i to nie w kwestii samego prawa, ale w aspekcie charakteru prawnika; co jeśli przyjdzie ci bronić mordercy? Jak spojrzysz sobie w lustro po wsadzeniu niewinnego człowieka za kratki? Albo jak nie przenosić własnych tragedii na rozwiązywane sprawy? Jest to o tyle ciekawe, że jak to mówią, ile głów tyle rozumów, a prawnicza firma równa się wielu różnym tokom myślenia, dlatego też interesująco ogląda się dwie całkiem inne perspektywy - zdystansowanego Harveya i ludzkiego, utożsamiającego się z każdą ofiarą Mike'a, który oddaje wszystkim sprawom pro bono całego siebie. Nie wydaje mi się, żebym napisała najbardziej zachęcającą recenzję w swoim życiu, dlatego na koniec dodam, że obejrzałam wszystkie dostępne odcinki (czyli całe sześć sezonów i początek siódmego, a to w przybliżeniu jakieś sto epizodów) w tydzień. Tak, równy tydzień. To powinno stanowić najlepszą reklamę ,,Suits'', które gdzieś w połowie łapie delikatną tendencje spadkową, lecz mimo to sprawdza się świetnie jako trochę serial prawniczy, a trochę dramat skupiający się na rozterkach bohaterów.